Inline Skaten in Parijs met Skate-A-Round, 23 - 25 juni 2000

Auteur: Chris van de Water-Smit (Rijswijk)

In eerste instantie wil ik Erik, Marco en Dorien complimenteren met hun uitstekende reisbegeleiding. Het feest begon al op het Jaarbeursplein in Utrecht, alwaar we werden opgehaald. Ondanks het feit dat ik geen busliefhebber ben, was er in de bus genoeg afleiding (van skatevideo's tot elkaar leren kennen). Na om ca. 17.00 uur in hotel Dauphine te hebben ingecheckt, zijn Anja (mijn reisgenote) en ik in restaurant Chez Charly gaan eten, waar we overigens van de Fransen veel bekijks hadden (ja, nu al en zelfs zonder onze skates aan). Om 20.45 uur moesten we ons verzamelen en werd onze remtechniek door Marco gejureerd. Mooi, iedereen was akkoord bevonden en op naar Place d'Italie. Qua drukte viel het wel mee: veel Fransen, een aantal Engelsen, een Spaanse t.v.-reporter op skates die amper overeind kon blijven en wij natuurlijk - ca. 100 man van Skate-a-Round -, allen met onze gesponsorde blauwe Skate-a-Round t-shirts aan. De Amsterdammers onder ons waren uitgedost in het Oranje (van plastic klompen tot pruiken aan toe)! Voor en achter ons zagen we wel een berg mensen, maar we konden niet vermoedden dat het er 20.000 zou zijn! Veel kan ik niet vertellen over de bezienswaardigheden die we onderweg zijn tegengekomen. Ik was druk bezig met het opletten van de mensen om me heen en het wegdek onder me: sommigen waren nl. erg gevaarlijk bezig (die zagen we later verdacht stil op hun rug liggen) en soms was het wegdek niet erg goed. Het enige wat me was opgevallen was de verlichte Eiffeltoren ... prachtig! Downhill viel me reuze mee (ik hou wel van snelheid), maar uphill was echt vreselijk (te kleine beentjes en te weinig kracht). Toch had ik, nadat ik de laatste - en vermoeiendste - heuvel had genomen richting Place d'Italie, een zeer voldaan gevoel. Toch maar effe 27 km. geskate, m'n record (nee, verder ga ik echt niet)! Om 01.15 uur op een terrasje neergestreken, waar ik geen pap meer kon zeggen en waar ik direct m'n skates heb uitgedaan. Ik werd door mijn mede-skaters erop gewezen dat we nog wel naar het hotel moesten. "Ik staak", maar aangezien ik de enige was, heb ik toch maar weer de skates aangedaan. Na een overheerlijk ontbijt op zaterdag (haha, tip: neem zelf extra jam mee ofzo), om 11.00 uur verzameld om naar Trocadero - het plein tegenover de Eiffeltoren - te gaan, alwaar we een paar skatelesjes hebben gehad. Nee, achteruit de trap afskatend was ik nog niet aan toe. Anja, mijn reisgenote, was erg fanatiek en kon het nog uren volhouden (tsja, ze is dan ook 5 jaar jonger dan ik en heeft nog geen twee kinderen). Met ca. 9 man/vrouw, waaronder enkelen die in Utrecht de Friday Night Skate organiseren, op pad gegaan naar een aantal skateshops. Daarna weer naar het hotel en om 18.00 uur naar de Mexicaan (overheerlijk eten!). 's Avonds werden er nog drie Saturday Light Tours georganiseerd: met Erik de zware tocht (30 km.), met Marco de middelzware tocht (25 km.) en waaraan Anja heeft meegedaan en met Dorien, die de minst heftige tocht op zich nam (20 km.). Nou, ik had het wel gezien en ben niet meegeweest. Samen met iemand anders, Inge - sorry, ik ben vergeten waar je vandaan ! kwam - naar de homo-parade geweest. Nou, die Fransen kunnen nog wat van onze travestieten leren. Verder heb ik die avond het lekker rustig aan gedaan en alvast m'n koffertje ingepakt. Om 11.30 uur gingen Inge en ik weer naar de Mexicaan om de skaters welkom te heten. Tot 02.00 uur (jawel, toen ging de tent al dicht) heb ik daar met Dorien en anderen staan dansen. Ongelooflijk wat een energie die meid heeft! Op zondag had ik weer genoeg energie om aan de Seine-tocht mee te doen. Het asfalt viel wel enigszins tegen. Daarna weer met het Utrecht-clubje de stad ingegaan: over de stoep en veeeeel beter asfalt! Helaas, helaas, halverwege stond ik bijna stil, maar verzwikte m'n enkel. Het clubje moest verder, anders zouden ze niet op tijd bij de bus terug zijn. Gelijk hebben ze. Wij - Anja, Jurriaan (ook met blessure) en ik - hebben de taxi teruggenomen, alwaar ik in een restaurant een theedoek met ijs op m'n enkel heb gelegd. Jammer, een zeer pijnlijke afloop, maar de dokter in het AZU (Academisch Ziekenhuis Utrecht) verzekerde me dat het slechts om een zware kneuzing ging en dat ik een paar dagen rust moest houden (lekker voor mij, maar minder voor m'n baas). Al met al was het een geweldig weekend en als het even kan, gaan we zo weer (wel m'n man even lief aankijken om weer om de kinderen te passen)!