Nice 2001, verkenning door de Skate- A-Round reisleiders

Auteur: Paul van der Meer uit Amsterdam

Wij beginnen met een uitgebreide brunch bij "Le Pain Quotidien" DÉ trendy place aan HÈT pleintje in het oude Nice, de Marché des Fleurs. Het duurde wel zeker 2 uur voordat we alle lekkernijen opgepeuzeld hadden: een grote salade met brie, roomkaas, gerookte en gekookte ham en zalm, verschillende broodsoorten, verse jus, biologische yaourt, honing, diverse confitures en "des boissons chaudes" zoveel als we willen. Nog onvoorstelbaar dat we daar maar 2 uur voor nodig hadden. Maar de boulevard riep en het stand lonkte. Meer mensen zagen hun kans schoon om te profiteren van het weldadige voorjaarszonnetje; het strand lag weldra vol met schaars geklede mensen. Na een uurtje of 2 van vitamine D collectie was het alweer tijd om onze bagage bij het hotel op te halen en naar de bushalte te gaan. Dat was vandaag. Maar laat ik nog even teruggaan naar het moment van vertrek op afgelopen donderdagavond toen Lex zijn zijn (schater)lach niet kon houden toen hij mij op skates en met aanhanger de vertrekhal van Schiphol zag binnenrollen. Hij had toch kunnen weten dat ik alles in stijl doe. Zo ook onze entree in Nice waar we met anderhalfuur vliegtuigvertraging aankwamen. Eerst even de Auberge de Jeunesse gewaarschuwd dat we eraan kwamen. De ouderwetse koffer (hoe verzint ie het!) werd vastgebonden bovenop de Radical Design Cyclone (fiets-/handkar), de skates ondergebonden and of we go ! Na anderhalve kilometer komen we al op de gigantische boulevard van Nice uit: 10 tot 30 meter breed asfalt met palmbomen en een prachtig verlicht silhouette van de bergachtige en grilige mediterrane kustlijn. De jeugdherberg ligt aan het einde van de boulevard gekomen nog 100m de hoogte in. Omdat we voor half twaalf er moeten zijn nemen we vanaf hier maar een taxi. "U heeft nog 5 minuten" zegt Lex tegen de chauffeur. Nou dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Met snelheden to 100kmpu snelt hij, alle rode lichten negerend, de berg op en de haarspeldbochten door. Precies op tijd komen we aan. Na de eerste nacht met twee snurkers in onze kamer te hebben overleefd, worden we wakker met uitzicht over de hele kustlijn van Nice. Omdat we wat meer privacy toch op prijs stellen besluiten we op zoek te gaan naar een van de goedkope hotelletjes in de buurt van het station. Natuurljk doen we dit op de skates. Aagezien mijn remblok vrijwel versleten is en ik de T-stop (nog) niet feilloos beheers, neemt Lex het huzarenstuk op zich onze kar met 50kg ongeremde bagage met gevaar voor eigen leven naar beneden te loodsen. Al doende heeft onze "mister skate" hier een geheel nieuwe techniek ontwikkeld: Al zigzaggend en "one-eighties" makend met kar en al, weet hij zich door haarspeldbochten en perplexe automobilisten negerend een weg naar beneden te banen. Het zou ook Lex niet zijn als hij hier niet een nieuw reis-item in zag om zijn afdeling X-treme mee uit te breiden. Daarover meer in de S-A-R folder van 2002. Het hotelletje is snel gevonden. Na de hotelkamer te hebben ingeruimd en languit te zijn bijgekomen van de afdaling wordt het tijd voor een eerste verkenning van de straten van Nice. De stad is overzichtelijk en de straten en stoepen zeer skatebaar. Enigzins te vergelijken met Parijs. Alleen is het weer veel mooier, de stad veel romantischer en de mensen vriendelijker. Na weer een korte break in het Hotel is het tijd voor de maandelijkse fridaynightskate van Nice ! Het verzamelpunt is voor het "Plage d'Opera" (het strand voor de opera, red.) Tegen een uur of negen hebben zich zo'n 300 skaters verzameld. Lex heeft zich uiteraard al "ingepraat" bij de locale skate-leiding en opgewonden over zijn eerste Nice nightskate. Kritisch merkt hij op dat niemand bescherming of verlichting draagt. Lex is vanavond de enige met volledige bescherming én helm. De groep zet zich langzaam in beweging over de boulevard. Er is geen politiebegeleiding zoals in Parijs en men heeft ook geen toestemming om over de openbare weg te gaan. Wel is het ze toegestaan om gebruik te maken van de busbanen waarmee we op geven moment stadsinwaarts gaan. Blokkers houden hier en daar het verkeer tegen. Dit is ook wel nodig omdat de busbanen maar smal zijn en de groep dus uitwaaierd over een aardige lengte. Na anderhalf uur in rustig tempo door de stad geslingerd te hebben komt de groep aan in de haven waar twee grote cruise schepen à la "Loveboat" liggen aangemeerd. Via een kustweg wordt nog zo'n 500m bergop geskate en komt de groep tot stilstand. Na 10 minuten pauze wordt het laatste gedeelte ingezet: afdaling over de weg en boulevard ! Een flitsend einde aan een overigens gezapig tochtje. Qua tempo dan. Na nog wat napraten op de boulevard druipen wij af richting hotel om na een lekkere douche het bed in te duiken. Want zaterdag zullen wij een skatetocht naar Cannes maken (ongeveer 45km). De volgende ochtend lacht het zonnetje ons alweer toe. Rustig pakken wij onze biezen en dalen af naar de Marché des Fleurs waar het goed ontbijten zou zijn. En dat klopt. Om een uur of half twaalf zijn we uit ontbeten en beginnen we onze tocht langs de inmiddels bekende boulevard van Nice. Ons eerste stop wordt Antibes. De weg naar Antibes was zowel qua skate-ondergrond als omgeving zeer gevarieerd. Omdat er alleen in steden soms fietspaden zijn hebben we soms onze weg moeten banen langs drukke verkeerswegen met gaten en grind. Vervelend? Nee hoor, voor de ervaren skater vormt dat eerder een uitdaging. Gelukkig werd dit rijkelijk gecompenseerd door betoverende kustwegen met vers gelegd babybilletjesasfalt. De lichte glooiingen zorgde voor wat leuke "down- en uphills". De dorpjes en huizen langs de Côte d'Azur zijn zoals je het je voorstelt in je wildste dromen. We kwamen het ene kasteel na het andere tegen. Op de weg werden we begeleid door open Mercedessen, Audi's TT, Lotussen en een enkele Rolls. Antibes is een schilderachtig plaatsje met een of ander antiekmarktje op ieder plein. Na hier wat te hebben rondgedoold en een "glace vraiment italienne" genuttigd te hebben ging het weer door naar Cannes waar we anderhalf uur later aankwamen. Eerlijkgezegd viel Cannes mij een beetje tegen. Jazeker, er was weer een misschien wel nog langere boulevard dan in Nice, maar alhoewel Cannes de naam heeft vindt ik het minder sfeervol dan Nice. Vanaf de boulevard gezien dan. Lex heeft zeker een kwartier lang helemaal "begeistert" uit zitten puffen naast het "palais des festivals" waar tijdens het beroemde filmfestival alle filmsterren passeren. Omdat hij toch zijn pilonnetjes bij zich had heeft hij ze nog even uitgezet op de boulevard en zowaar nog enige slalomtechnieken voor gevorderden ten beste gegegeven. Ondanks de vermoeide benen. Ik had nergens last van. Nog helemaal topfit. Affijn even later doorgeskate naar het stationnetje van de plaatselijke boemel en weer terug naar huis.