Inline skaten in Berlijn met Skate-A-Round, 13-15 september 2002

Auteur: Hans Pleging uit Haarlem

Inline skaten in Berlijn met Skate-A-Round en Haarlem Night Skate! Hallo skaterrrs, We zitten al een paar uurtjes in de bus op weg naar Berlijn als deze magische woorden klinken. Woorden die we nog veel zullen horen en waar we niet genoeg van kunnen krijgen. Als deze woorden voor de eerste keer klinken hebben we net Zevenaar verlaten. Onze echte reis is al veel eerder begonnen. Om 7.30 uur staat “bijna” iedereen klaar bij de ijsbaan in Haarlem. Bijna iedereen, omdat Jan terplekke nog zijn auto moet leeghalen om zijn tas in te pakken en omdat Ben (Piggeben) een beetje laat aan komt fietsen. Gelukkig is de bus ook erg laat. Dit geeft Talitha en Maurice de gelegenheid alle namen even goed op te nemen. Zij zijn deze reis onze reisleiders. Als de bus er eenmaal is duikt de ene helft van de groep boven in de bus, Nee ze gaan nu eens niet achterin zitten, maar zoeken de voorkant op. Hier hebben ze lekker veel uitzicht. De andere helft gaat al bijna traditiegetrouw beneden stelling innemen. Vanaf het eerste moment is het al een gezellig geklets in de bus. Voor iemand die het niet wil geloven. Dit kletsen gaat bijna 3 dagen aan één stuk door. Wie gaan er nu eigenlijk allemaal mee: Jan, onze kopman en initiator Karin, zijn lieftallige partner die heel goed in raadsels is. Leo, die ook wel eens met die jongelui mee wil doen Michel, alias de rups en een vrolijke kletser Martine, moet helaas haar Joost missen Marriette, ook zij moet haar lieve vriendje Pascal missen Alwin, ronselaar voor de goed heiligman Conny, die er zelfs een paar blauwe billen voor over heeft Esther, de enige der suikerspinnen Merei, grote promoter van de HNS Marlies, een bijtertje en doordouwer op de skates Steven, rustig en volop genietend Marcel, Nog niet zolang op de skates (skeelers), maar toch al Berlijn rijden Rob, Ook nog niet zolang op de skates en in Berlijn Miriam, altijd vrolijk en in het bezit van een sexslaafje Ben, alias Piggeben. Praat altijd in seksueel getinte termen Peter, volgens zeggen een lekker ding Maurice, onze eigen James Bond Talitha, naast onze blarenprikster ook nog eens een goede reisleidster Aad, Quizmaster bij uitstek Hans, de creatieve versierder Zo vertrekt dit gezelschap met een kleine vertraging uit Haarlem. De chauffeur denkt slim te zijn en wil de file van de A9 omzeilen. Hij rijdt richting Amsterdam om daar de ring te nemen. Maar helaas voor hem en ons hebben ze bij Amsterdam ook last van files. Gelukkig hebben wij genoeg te doen in de bus. Deze moet eerst versierd worden met slingers van skaatjes (lees skeetjes). Mocht de verveling toeslaan dan is er altijd nog de inmiddels traditionele quiz van Aad. Deze bestaat uit vragen over Berlijn en skaten. Iedereen heeft hier het hele weekend de tijd voor en dat is maar goed ook, want er moeten nog wat vragen in de stad opgezocht worden. Voor als er dan nog verveling mocht optreden deelt Hans (vol trots) een boekje met allemaal puzzels en wetenswaardigheden over de HNS uit. Zo komen we eindelijk aan in het grensplaatsje Zevenaar. Hier wachten reeds enige tijd Lex en de Limburgers van de Glanebrookgroep op de bus. Veel zal er over deze groep niet geschreven worden. Dit komt simpelweg door het feit dat we er bijna niemand van hebben leren kennen. Uitzonderingen natuurlijk daar gelaten, maar daarover later meer. Hallo Skaterrrs, Ja hoor daar klinkt het dan voor de eerste keer. Als je dit hoort is Lex (sexie Lexie) aan het woord. Als vanzelfsprekend heet hij ons van harte welkom op deze reis. Het begint met allerlei mededelingen over de reis naar Berlijn. Helaas is er geen vrijdagavond Nightskate meer, maar we zullen wel gaan slalommen vanavond. Nou dat is ook wel leuk. Van de reisorganisatie (van Lex) Skate-Around krijgen we nog allemaal een mooi T-shirt. Dit jaar is het een knalgroen shirt. Na dit praatje gaan we weer vrolijk verder met onze eigen sterke verhalen. Hallo Skaterrrs Nog een paar kilometer en we hebben de 1e stop. Hongerig duiken we het restaurant in. De meeste hebben nu nog genoeg aan een kleine hap. Jan en de rups niet, die worstelen zich door een oerduitse schnitzel met pommes frites heen. Om de spieren wat los te werken gaan we lekker spelen met een hele grote ballon. Deze knalt helaas, door Jan, al snel uit elkaar. Na een klein uurtje gaat de tocht weer verder door het Duitse land. Gelukkig hebben we een enthousiaste chauffeur, Evert, die ons allerlei wetenswaardigheden over het vroegere Oost Duitsland vertelt. Hallo Skaterrrs Het is inmiddels vele uurtjes later als eindelijk weer eens deze verlossende kreet klinkt. We hebben inmiddels al geruime tijd in diverse files gereden. Het wordt dus hoog tijd voor een tweede stop. Nu is het wel tijd voor een warme maaltijd. Alleen hebben we ons een beetje in de locatie vergist. Het is een raststätte die nog uit de Oost-Duitse tijd stamt. Het personeel schrikt van zo een groep Hollandse en hongerige skaters. Er is maar 1 magnetron (heel klein). Het personeel heeft ook een echte oude mentaliteit en weten dus niet wat lachspieren zijn. Met veel geduld van onze zijde, wij zijn die lange wachtrijen niet gewend, lukt het iedereen iets eetbaars te veroveren. Of het smaakt is van een hele andere orde, maar er zit iets in de magen en dat is beter dan al het snoep uit de bus (en dat is heel wat). Hallo Skaterrrs, Om 20.00 uur komen we in Berlijn aan. Evert geeft ons nog een sightseeing tour van alles wat we onderweg tegenkomen. Lex vertelt ons over het hotel en de sleutels. Talitha geeft de kamerindeling door. Het is ongelooflijk maar iedereen heeft een kamer. Ons hotel is het Andechershofhotel. Het ligt in het Oostelijk deel van Berlijn. Het zijn grote kamers met een mooie badkamer. Wij, Aad en ik, hebben zelfs 4 bedden, waaronder een stapelbed tot onze beschikking. Na een kleine opfrissing zoeken we maar weer eens de bus op. Deze brengt ons naar de Potsdammerplatz. Hier zullen we wat gaan slalommen. Een Duitse gids staat al op ons te wachten. We rijden wat heen en weer op zoek naar een goede skatespot. Bij een groot gebouw is een prachtige vloer waar we wat rondjes kunnen draaien. Helaas is het te donker om onze kunsten te vertonen. Daarom krijgen, we totaal onverwacht een Nightskate. Over de stoepen en fietspaden maken we een rondje Berlijn. Als eerste gaan we naar het Sonycentrum. Dit is een heel modern gebouw met een dak als dat van een circustent. Heel indrukwekkend om te zien. Daarna gaat de tocht weer verder over hobbelige stoepen. Soms crossen we in een behoorlijk hoog tempo door de stad. Al snel spreken we af dat de voorsten blijven wachten als we ergens af moeten slaan. Door het tempo en de hobbelige stoepen blijven valpartijen niet uit en we helpen elkaar waar het maar kan. Alleen als de clown, een man met een feestneus op zijn neus, valt wordt er een beetje lacherig gedaan. We heffen zingen spontaan de oeroude carnavalskraker “Mien waar is mij feestneus”. Dit komt omdat de clown nogal erg zijn best doet met het opvallen in de groep. En dat is helemaal niet nodig, want we hebben zelf genoeg mensen die willen en kunnen opvallen. We rijden langs het KDW. Nee dit is geen automerk, maar het Kaufhauff des Westes. Ook passeren we de Gedächtnisskirche. Ik betwijfel of iedereen heeft meegekregen dat we deze highlights gepasseerd hebben, maar ja dan hadden jullie mij maar als gids moeten nemen. De één of andere inboorling wil leuk doen en die schoffelt een paar van onze skaters onderuit, de kl……. Op een lange rechte weg in de richting van de Siegersaule staan opvallend veel opzichtig geklede dames. Ze zien er bijna allemaal gekloond uit, zo lijken ze op elkaar met de blote benen en blonde haren. Het is maar goed dat Ben de skates onder heeft, want hij is bijna niet meer te houden. Op de lange rechte wegen kunnen we lekker tempo rijden. Dat is toch heel wat beter dan de hobbelende stoepen. Helaas valt er bij Brandenburger Tor niet veel te zien omdat deze is ingepakt. Dat inpakken is helaas geen kunstwerk van Cristo. Er vallen hier opvallend veel deelnemers, hé Jan en Tina. De meeste deelnemers beginnen de lange busreis te voelen en willen terug naar het hotel. Lex gaat met een klein groepje, waaronder Merei en Marlies, verder de stad in. Maurice brengt zijn groep veilig terug naar het hotel. Onderweg nemen we nog wel heel wat hindernissen. Michel begint als eerste met het blocken van de straten. Natuurlijk volgt de rest van de fanatieke blockers al snel. Het laatste stuk is over superhobbelige stoepen. Het is bijna alleen maar struikelen en vallen. Moe stort iedereen neer op de stoelen van het terras bij het hotel. Als eerste gaan de skates uit. Vervolgens wordt er flink met de Deo gesprayd. Dan is het tijd voor bier, wijn, fris en sterke verhalen. Zoals gebruikelijk steelt Piggeben weer eens de show met zijn verhalen over spuitende vrouwen en ladingen handdoeken. Wat hier mee bedoeld word laat ik in het midden, dat laat ik aan jullie eigen verbeelding over. Omdat we voor de buren het wat rustiger aan moeten doen, gaan we maar lekker naar bed. Bij het afrekenen blijkt dat we het eerste rondje van het huis (lees hotel) hebben gekregen. Moe, liggen de meeste rond de klok van 1 uur plat. Alleen Ben, Leo en Michel zitten nog een uurtje aan de Jägermeister. Zaterdag Vroeg zit iedereen al weer aan het ontbijt. Het is behoorlijk druk en het personeel moet alle zeilen bijzetten om al de koffie, thee en broodjes aan te slepen. Er staan op de bar zelfs 3 kleine koffiezetapparaten te pruttelen. Wij zitten gezellig met Alwin, Conny en Esther aan het ontbijt. Het verbaast ons een beetje dat deze Alwin al zo vroeg op is. Met twee vrouwen op je kamer moet je toch te moe zijn om uit bed te komen. Toch zien ze er alle drie fris en fruitig uit. Nee, wij zoeken er echt niets achter hoor. Hallo Skaterrrs, Daar is hij weer. Na het ontbijt hebben we de spullen gepakt en we zijn nu met de op weg naar het Fläming Skate pad. Lex vertelt dat het 100 kilometer puur skate plezier is en dat dit pad ook speciaal voor skaters is aangelegd. Het moet zingend asfalt zijn. Als wij daar skaten moet het helmaal een leuk deuntje worden. Vol spanning zien we er naar uit. Ondertussen is Karin heel nieuwsgierig naar de beroemde Benplek. Talitaha heeft haar nursestas maar weer eens geopend en tovert er allerlei smeerseltjes uit. Als een volleert verpleegster smeert zij bij alle mannen het wel of niet kalende hoofd in. Marriette vindt dat ook het kale plekje achter op het hoofd van Michel ook ingesmeerd moet worden. De rups zelf denkt daar iets anders over. Na 2 uurtjes rijden komen we bij onze startplek aan. Evert zorgt voor het nemen van alle groepsfoto’s. Daarna is het rijden in je eigen tempo. Na één kilometer komt er een scherpe bocht. Conny heeft het gevoel nog niet helemaal te pakken en valt met een dreun op haar kont. Later ontdekken we dat deze behoorlijk blauw is geworden. Met de hele groep in een treintje rijden we verder naar Kolzenburg. Hier hebben we een koffiestop. Het is hier wel een heel gedoe om met je skates aan naar de WC te gaan. Het is een trappetje op, een zaal door en dan weer in trappetje af. Maar het lukt ons wel, geroutineerde skaters als we zijn. Na het gezellige koffierondje volgt er een demonstratie. Jan, Martine en Alwin showen de Powerslide. De Valentijnsrem wordt door Jan, Martine, Aad en ondergetekende uitgevoerd voor Conny. Piggeben doet even later de wereld met de eenbenige Benrem verstomd staan. Maar bij dat alles is er maar één echte Adrem. De tocht gaat verder met een grote groep. Het is een lekker tempo en onderweg wordt er weer eens heel wat afgekletst. Na een uurtje rijden besluiten de meeste te gaan picknicken De rust hebben we hard nodig want er komt nu een stukje vals plat van 5 kilometer. Regelmatig wordt de rust verstoord door de overbekende wave. Er is dan weer iemand gepasseerd en wordt op deze wijze begroet. In 3 groepen rijden we het volgende stuk. Het is behoorlijk pittig en de vermoeidheid slaat toe. Elkaar een handje opleggen helpt wel iets. Conny duikelt vandaag voor de tweede keer. Nu duikt ze maar eens voor de verandering de berm in. Gelukkig valt de schade allemaal erg mee. Op een heuveltje staat Lex te wachten. Er komt namelijk een behoorlijk stijl stuk. Aan het einde hiervan is een hekje en een weg. Rustig gaat iedereen naar beneden. Alleen Piggeben komt in sneltreinvaart aan. Op het laatste moment weet hij met zijn Benrem stil te staan, een knap staaltje beheersing. Het wordt nu echt zwaar. We gaan het hoogste punt beklimmen en dat kost erg veel moeite. Onder luide aanmoedigingen komt iedereen boven. Uiteindelijk komen we aan bij het skatehotel in Pethus. Hier begint er een mooie bochtige afdaling. De geblesseerden en vermoeiden, waaronder Aad, Conny vinden het hier welletjes en doen alvast de skates uit. De rest neemt de afdaling. Deze is inderdaad erg bochtig maar heel goed te doen. Aan het einde van de afdaling wacht ons de bus. Alle skates gaan uit, de natte shirts worden vervangen en de stinkerige sokken worden snel wegstopt. De bus brengt ons terug naar het skatehotel in Pethus. Het mooie weer is omgeslagen, het is nu fris. Toch drinken we buiten een biertje. Het is de bedoeling dat we buiten eten, maar omdat het zo koud is vragen we of het ook binnen kan. Na enig aandringen is dat geen probleem. Terwijl we nog buiten zitten te genieten van een biertje komt er een hele groep ouderen (lees bejaarden) een bus uit rollen. Als wij naar binnen willen gaan, blijkt dat deze groep onze plekken heeft ingenomen. Even balen dus, maar gelukkig is er nog een leeg zaaltje. We sjouwen de tafels van buiten naar binnen en na het nodig schuiven, passen en meten hebben we ons eigen plekje. We hebben van tevoren onze maaltijd moeten opgeven en we zijn zeer benieuwd. Als eerste komen de pasta’s binnen. Het zijn geen grote porties, maar het ziet er heerlijk uit. We genieten er dan ook van. Voor de sla eters is het een ander geval. Ze hebben een maaltijdsalade met kip besteld. Wel de sla is aanwezig maar de kip is ver te zoeken. Die had schijnbaar geen zin om op de borden van de Hollanders te liggen. Degene met vier stukje kip zijn de koning te rijk. Het gemiddelde ligt namelijk op 2 stukjes per bord. Na deze overvloedige maaltijd, maar wat wil je voor € 4,95 ontruimen we ons plekje en zoeken we de bus weer op. Hallo skaterrrs We rijden anderhalf uur in de richting van een racebaan. Ik heb net met de baan gefaxt en het is daar nog steeds droog, klinkt het door de microfoon. Dat het nog droog is klopt ook, alhoewel het wel wat dreigt. Eenmaal bij het circuit aangekomen sprinten allemaal de bus uit, betalen € 5.00 en trekken de skates aan. We willen dolgraag op het circuit rijden. We worden door de organisatoren met open armen ontvangen. Ze vinden het prachtig zo een bus vol skatende Eurogenoten. Staat ook leuk voor de boeken als er een groep buitenlanders meedoen het record kettingrijden voor het Guinness book of records. Vol enthousiasme rijden we de baan op en dan opeens…………………………komt het met bakken uit de hemel. Alle evenementen worden 2 uur uitgesteld. We schuilen snel onder een afdakje. Na 10 minuten worden we daar door Evert, de buschauffeur, weggehaald. De rest zit al klaar in de bus om naar Berlijn terug te keren. Dat is even flink balen dus. Voor niks dat hele stuk hier heen gereden. In de bus zitten er inderdaad al veel te wachten, maar nog niet iedereen. De laatste komen allemaal drijfnat aan skaten. Wat hebben die nu weer gedaan. Heel eenvoudig. Het circuit werd ondanks de regen toch vrijgegeven en ze hebben toch een rondje gedaan. Het schijnt geweldig goed asfalt te zijn. Daarvoor hadden onder andere de Rups en Alwin graag een nat pak over. Alwin is zelfs als 3e over de finish gekomen. Dan begint de lange reis terug. Van alle buspassagiers is Jan toch wel het meest teleurgesteld. Hij had zich tot doel gesteld bij de amateurs te gaan winnen. Hij is er ook zeker van dat gedaan te hebben. Maar ja dat zullen we nu nooit weten. De lange terugreis weten we goed door te komen door een raadsel van Maurice over James Bond en de geheime code. Het duurt geruime tijd dat wij de code kunnen kraken. Eén van de eerste die het door heeft is Karin. Stil in haar hoekje heeft ze over het raadsel na zitten te denken en heeft ineens de oplossing. Ook Alwin beschikt over een rekenhoofd en komt tot de goed oplossing. Ondergetekende komt er in het geheel niet uit en moet flink geholpen (voorgezegd) worden. Vragen over dit raadsel mail dan even met Maurice. Ondertussen buigen de andere zoals Conny, Talitha, Alwin en Maurice zich nog over ons raadsel van het Eiland. Op dit eiland missen ze iets. Wil je weten hoe dit raadsel gaat, neem dan contact op met de Rups, Tina, Jan of Hans. Na anderhalf uur komt voor Conny eindelijk de verlossing. Met veel voorzeggen en articuleren (van Tina) weet ze de oplossing te vinden. Na een rondje Berlijn komen we weer in het hotel aan. Het is tijd voor een warme douche, Na de douche gaan we eten. Helaas is de groep een beetje erg groot en zijn de meningen over wat te eten verdeeld. Daarom gaan de ene groep (de massa) de Mac in en de rest, waaronder Jan en Leo, een kebabtent. Na het eten willen we gaan stappen in Oranienstrasse. Dit is de stapstraat in het oude Oost Berlijn. Nou er zitten allerlei soorten tenten. Van kroegjes tot Discos en van Paaldansbars tot Pubs. Uiteindelijk belanden we in een Ierse Pub. Maar ook voor deze tent is de groep veel te groot. Daardoor taaien er al snel een paar af. Wij staan gezellig te kijken hoe alle cocktails gemaakt worden. Dan is het ook voor ons. Tina, Jetje, de Rups, Stefan, Aad en ondertekende tijd om te gaan. Rustig lopen we naar het hotel terug. Hier drinken we nog een overheerlijk afzakkertje. Terwijl wij genieten van ons biertje probeert Pipo nog onze aandacht te trekken. Helaas (voor hem) hebben wij echter geen aandacht voor hem. Om 01.30 uur gaan we plat. Zondag Om 7.30 uur gaat de wekker. We gaan heerlijk ontbijten en heerlijk natafelen Om 9.30 rennen Aad en ik naar de kamer. Deze moet namelijk om 10 uur ontruimd zijn. De hele bus gaat nog een stadstochtje op de skates doen met Daniel als gids. Alleen Aad en ik doen niet mee, wij gaan een stadswandeling maken. Er staat een zonnetje dat wordt dus lekker relax wandelen door de stad. We gaan proberen nog wat plekjes van 10 jaar geleden terug te vinden. Dat wordt een heidense klus want bijna de hele stad is nieuwbouw. We wandelen eerst naar Checkpoint Chalie, de roemruchte grens overgang. Langs de wall of Terror lopen we verder naar de Postdammerplatz. In het Sony centrum drinken we een bakje koffie. Het is vandaag erg fris buiten. Aad en ik lopen in een T-shirt en korte broek. De Berliners lopen in een dikke winterjas. Onderweg naar de Brandenburger Tor kopen we nog een paar kaarten (voor het plakboek). Bij de Rijksdag staat er een giga rij. Dat gaat te lang duren om naar binnen te komen. Dan wandelen we er maar om heen en gaan rustig terug richting hotel. Bij de Mac kopen we nog een paar Bagels. Als we net terug zijn bij het hotel komt de groep al wavend door de straat aan rijden. Al snel zijn staan er overal deelnemers zich om te kleden. Iedereen bereidt zich voor op een lange weg terug. Om 13.00 uur kunnen we de reis aanvangen en duiken we voor de zoveelste keer dit weekend de bus in. Vanaf de eerste minuut is het onderin weer oergezellig. Zo gezellig dat onze reisgenoten van boven, Peter en Miriam een kijkje komen nemen. Als we ons soms een beetje vervelen, dan verzinnen we gewoon een leuk spel. Zo komt Piggeben een spelletje hints bij ons spelen. Alleen weet hij niet dat wij allang weten wat hij gaat uitbeelden. We doen alsof we maar nier door hebben dat hij een pinguïn staat na te doen. We noemen alle dieren op die we maar kennen, maar het goede woord noemen doen we niet. Aad komt er nog bij in de buurt met een Pin…….pas. Na dat Ben het eindelijk allemaal door heeft, komt hij nog met een verassend bezigheid voor ons. Hij komt met allerlei wetenwaardigheden over de beroemde B-spots. Ondertussen gaat de reis in een kalm, een heel kalm tempo (files) door. Als de vaart er wel inzit, staat ineens onze chauffeur boven op zijn rem. Boven is het net of je in een achtbaan zit. Wat is er aan de hand. Het valt allemaal wel mee, onze chauffeur moet even een plas doen. Hallo skaterrrs We zitten nu in de buurt van Hanover en hebben zo dadelijk een maaltijdstop.Hier doen we ons allemaal te goed aan een lekker maaltje. Voor de rest van de reis wordt de nodige wijn ingeslagen. In het laatste stuk voor de Nederlandse grens komt Aad met de uitslag van de prijsvraag over Berlijn. De spanning is te snijden, want wie zal er gewonnen hebben. Niemand heeft alle vragen goed, maar Conny zit er toch dicht bij met 9 goede vragen en wint daarom een prachtig skate-aroundshirt. Er zijn ook nog een paar leuke troostprijzen in de vorm van skateroutes bij Amsterdam. Ondergetekende heeft naamloos en buiten mededinging meegedaan en weet toch een prijs te winnen, knap hè. Talitha heeft ook nog de prijs voor de mooiste blaar uit te reiken, en de winnaar is………….Merei. Ze krijgt op haar blaar een mooie skatepleister geplakt. Oja ik zou het bijna nog vergeten maar ondertussen draait er een achterlijke film van Austin Powers. Ondertussen stromen bij Lex de faxen maar binnen. Hallo skaterrrs Ik heb net de voetbaluitslagen uit Nederland per fax binnen gekregen. Zo houdt Lex ons lekker bezig tijdens deze lange, lange zit. In Zevenaar raken we eindelijk de clown en zijn gezelschap kwijt. Veel van ons zullen dat niet gemerkt hebben. Er ontstaat een ware zoektocht naar toiletten. Helaas is het restaurant dicht en worden het veelal toch de bosjes op gezocht. Omdat de chauffeur niet meer verder mag rijden in verband met de rijtijdenwet, krijgen we hier een nieuwe chauffeur. Hij brengt ons veilig het laatste stukje naar huis. Rond de klok van 23.30 kunnen Martine en Jetje hun Joost en Passie weer in de armen sluiten. Hans En ook een beetje Aad (voor de correcties) En ook een beetje Maurice (voor de leuke puzzel)