Inline Skaten in Parijs met Skate-A-Round, 28-30 september 2001
Auteur: Frans Drissen en anderen

Ronald Vrins zegt:
"Hallo allemaal,

Op mijn webpage heb ik foto's gezet van het weekend Parijs 28/30-9-2001. Het skate-a-round team staat er ook op, misschien wel leuk om te zien."
Groetjes,

Ronald Vrins, Breda

Klik hier voor mijn webpage.


Lees hieronder het reisverslag van Frans Drissen

Vrijdag 14 september 2001

Als voorbereiding op het weekendje skaten in Paris werd in Glanerbrook op vrijdag 14 september een informatieavond georganiseerd. In eerste instantie werd kennis gemaakt met alle deelnemers. Onder de deelnemers waren de skater’s van Glanerbrook en het “clubje” van Rob’s Sportshop met andere woorden ‘De skaters uit Geleen’. In totaal zouden we met 26 personen zijn. Onder het genot van een kop koffie konden we kijken naar een film over de Friday Night Fever Tour. Deze film gaf ons enig idee wat we konden verwachten.
Hierna de skate-baan op voor de remtest. Voor de meesten was dit geen probleem en derhalve: ‘Paris wij komen’.

Vrijdag 28 september 2001

Om 11:30 uur mesten we ons verzamelen in het restaurant van Glanerbrook. Om 11:45 zouden we vertrekken met de bus van de organisatie Skate · A · Round. Snel nog een bakkie koffie en vertrekken. Rob van Rob’s Sportshop had ons allen verblijdt met een T-shirt met uiteraard zijn naam op. De voorwaarde was wel dat er een gezamenlijke foto werd gemaakt met als achtergrond de Eiffeltoren.

Helaas de bestelde koffie moest onaangetast achter blijven de bus was er al. Echter Johny onze chauffeur stelde ons meteen teleur. Of eigenlijk het reis- tijden-besluit. Johny was namelijk verplicht om 3 kwartier te stoppen anders zou het wel eens langer stoppen kunnen worden. Dus toch maar koffie die inmiddels koud was of zelfs opgeruimd.

Nadat iedereen alles had ingepakt de T-shirts van Skate · A · Round waren uitgedeeld en Johny zijn welverdiende rust had gehad vertrokken we om 13.15 richting Paris.
Al snel werden de broodjes en drankjes uit de tassen gehaald, we waren op reis.
Het reistijden-besluit was schijnbaar opgeheven want Johny bleef stug doorrijden tot Paris waar we om 19:00 arriveerden.

Na aankomst werden de spullen snel uit de bus gehaald en op de hotelkamer gedropt. Om 19:30 uur was het verzamelen op de skates in volledig tenue. Bij dit tenue behoorde voor de
‘skaters uit Geleen’ een diadeem met ballen (voor de mannen) en een met hartjes (voor de dames). Uiteraard niet om op te vallen maar om een duidelijke bij mekaar horende groep te vormen.
Het eerste skate-tochtje was begonnen richting het EERSTE SKATECAFE TER WERELD ‘Roller-cafe’. Tijd voor een hapje en een drankje.
Nadat iedereen gedronken en vooral betaald had werd de reis voortgezet. Iedereen moest nogmaals de remtest doen. De Friday Night Fever Tour stond aangekondigd als zwaar. Er zouden zelfs een paar pittige downhill-stukken in zitten. Wederom slaagde iedereen het feest kon beginnen.

Bij aankomst op het vertrekpunt van de Friday Night Fever Tour, Place D’Italië, bleek het al behoorlijk druk te zijn. Duizenden skaters op een plein afwachtend op het vertreksignaal. Al snel werden de ‘diadeem’skaters uit Geleen gesignaleerd door een Tv-station. Schijnbaar was het een uitzonderlijke uitdossing en de moeite waard om opgenomen te worden.
Aan het begin van de stoet stond de politie op motoren en op skates. Daarnaast stonden flink aantal mensen van de Staff van de Friday Night Fever Tour. Met een tiental skaters waren we vooraan gaan staan wachtend op het startsein.
Hier werd ook voor het eerst kennis gemaakt met de wave, hooooooooo (omlaag) hoooooooo (omhoog met de handen in de lucht). Zover je kon zien gingen alle handen omhoog zoals bij een voetbalwedstrijd.
Eindelijk we vertrokken. Een gedrang van skaters die allen voor aan wilden skaten. Oppassen dus. Meteen na de start gingen we een tunnel in. Dit was waarschijnlijk de zogenaamde ‘downhill’. Het viel echter best wel mee. Als Limburgers zijn wij natuurlijk wat meer gewend. De weg was schitterend asfalt met uitzondering van de pleinen.
Bij het eerste plein ging het dan ook mis. Enkele waaghalzen gingen er flink onderuit.
Elke 4de kilometer werd er gestopt om alle skaters weer bij elkaar te krijgen. Op deze manier hoefde de politie een grote doorgangsweg niet lang dicht te houden.

Dit betekende telkens weer opnieuw starten, dringen en natuurlijk opletten. Voor dat we telkens weer vertrokken werd de wave wederom ingezet en het enthousiasme om mee te doen werd alsmaar groter.
Het opletten bij het vertrek was erg belangrijk. Het was vrij donker en een dubbel geparkeerde auto werd regelmatig over het hoofd gezien. Helaas lette niet iedereen goed genoeg op. Een botsing met een stilstaande auto bleef dan ook niet uit. Een harde klap en stil liggen het asfalt was het gevolg. Halverwege werd er gepauzeerd op het plein van het Ritz hotel ‘Place Vendôme’ (het hotel waar Lady D. haar laatste dag had doorgebracht). Hier werden we overgoten met blikjes Ice Tea.
De eerste indrukken werden met elkaar doorgesproken en velen waren tot de conclusie gekomen dat vooraan skaten toch wel link was. Er werd dan ook door een deel van de groep besloten om achter de eerste groep te gaan skaten.
Nadat alle blikjes opgeruimd waren werd de tocht voortgezet. De keuze om achter de eerste groep te gaan skaten bleek een goede keuze te zijn. In alle rust kon je nu skaten zonder het duwen en dringen van de anderen.
Bij elk stoppunt kwam je toch vrij vooraan weer tot stilstand. Overigens werd het stoppen niet door iedereen gewaardeerd. Bij een van de laatste stoppunten werd dan ook door velen gescandeerd ‘le Staff est fatigueé’ oftewel voor de niet-Franstalige onder ons ‘de staf is moe’. Maar de staff liet zich niet gek maken en wachtte rustig totdat we weer verder konden.

Voordat we het eindpunt, wederom Place D’Italië, bereikten moesten we twee stukken bergop. Vanaf de eerste ‘berg’ werd er ook door ons geknald om toch als een van de eersten de finish te bereiken. Nu bleek dat onze ervaring in het Limburgse heuvelland ons goed van pas kwam. Velen werden ingehaald en de hele groep was toch zeker bij de eerste duizend binnen.
Allen waren dezelfde mening toegedaan: ‘geweldig, dit had ik niet willen missen’. Niemand had echter iets van de stad zelf gezien. De concentratie lag uiteraard voornamelijk op het skaten en het zorgen dat je zonder te vallen de eindstreep haalde.

Al snel werd het terras opgezocht. Iedereen smachtte naar een glas fris of bier. Het enthousiasme van de groep werd duidelijk herkenbaar en de stemming zat er goed in.
De natte T-shirt werden vervangen door schone ter bescherming tegen de nachtelijke kilte.
Helaas werd al snel door de meesten de aftocht naar hotel voor een welverdiende nachtrust aangekondigd.
De ‘diehards’ (5 personen) bleven echter hangen en bestelden een nieuw glas. De hoge prijs voor een consumptie kon de pret niet drukken. Licht aangeschoten werd ook door hun de tocht naar het hotel rond 3:00 voortgezet. Al skaten, dansend, lachend (lallend) werd ondanks het feit dat een enkeling regelmatig de grond raakte het hotel zonder kleerscheuren bereikt. Eindelijk een bed en rust.


Zaterdag 29 september 2001

Om 8:00 uur zaterdag morgen zat iedereen weer aan het ontbijt. Voor de een was het wat makkelijker dan de ander. Op het programma stond een skate-clinic tegenover de eifel-toren.
Helaas werkte het weer niet mee. Een regenbui gooide roet in het eten. Een groep had besloten om de stad te bezichtigen en de andere groep ging naar de grote skate-hal.

Rond 18:00 was het weer verzamelen voor het avondeten. Op de skates, uiteraard, vertrokken we naar een Mexicaans restaurant. Onder het eten werden we begeleid door een live-orkest. Al zingend en dansend werd het eten smakelijk verorberd.
Rond 20:30 was het weer verzamelen voor de avondtocht. De hele groep werd in drieën verdeeld met als criteria rustig aan, gemiddeld en doorrijden.
Nu konden we geen gebruik meer maken van de afzettingen door de politie en moesten we de tocht maken over de stoep en/of het gedeelte van de weg waar eigenlijk alleen de bus gebruik van mocht maken. Dit betekende stoep op stoep af, om paaltjes, wandelaars, en natuurlijk allerlei gaten in de stoep. Iedereen lette goed op en waarschuwde de ander als er een obstakel op komst was.
Deze avond hebben we een hele mooie route gemaakt langs allerlei bezienswaardigheden waaronder, Louvre, Paleis van Justitie, Hôtel de Ville etc. De tijdens de Friday Night Fever Tour ervaren wave (hooooooo (omlaag) hoooooooo (omhoog met de handen in de lucht)) werd regelmatig ingezet. Omstanders reageerden spontaan om soms deden deze zelfs mee.
Toen we uiteindelijk aankwamen op de Place de la Concorde en net de ‘Obelisk van Luxor’ en het reuzenrad aan het bewonderen waren begon het te stort regenen. Snel vonden we een schuilplaats bij de ingang van het Hôtel de la Vrillière en moesten we onze skates verruilen voor slippers of sportschoenen. Gelukkig was er een ingang van de metro dichtbij waar we de tocht naar ons hotel voort konden zetten.
Een half uur na aankomst in het hotel, na een lekkere douche, stonden de meesten van onze groep weer klaar om te vertrekken naar de het Mexicaans restaurant. Hier zou een leuke ‘disco’avond georganiseerd worden ter afsluiting. En een leuke avond werd het.
In het midden van het restaurant werd het podium, waar normaal het orkest speelde, omgedoopt tot een dansvloer. Hier en daar werden de tafels opzij geschoven voor nog meer dansruimte. Niemand was meer moe en iedereen deed gezellig mee.
De baas van het restaurant ‘Patron’ had echter verzuimd genoeg Heineken bier in te slaan. Gelukkig had hij gezorgd voor vervanging in de vorm van ‘Jamaicaans bier’.

Echter om 2:00 uur vond Patron het goed geweest. Op een leuke maar vermanende manier werden we toch verzocht het restaurant te verlaten. Niet getreurd, buiten werd het feest gezellig voortgezet. Gezien het feit dat we niet allemaal meer geheel nuchter waren werd het idee om die nacht nog te gaan skaten snel in de doofpot gestopt. Niks ervan, snel een kroeg opzoeken en verder feesten. Uiteindelijk werd het een terras waar we het nog tot een uur of half vier hebben vol gehouden.


Zondag 30 september 2001

Ondanks het nachtelijke feest was weer iedereen rond 8:00 present voor het ontbijt.
Om 9:00 was iedereen klaar voor de tocht langs de autovrije oevers van de Seine.
Alleen wandelaars, fietsers en skaters mochten gebruik maken van de weg.
Iedereen kon op eigen tempo de tocht maken. Op het einde werd op elkaar gewacht en afgesproken wat we verdere zouden doen.
De groep die zaterdag avond gestrand was bij de Place de la Concorde had reeds afgesproken om vanaf dat punt de tocht voort te zetten. Zo gezegd zo gedaan.

Vanuit de Place de la Concorde zijn we het eerst langs onder ander de Amerikaanse en Israëlische ambassade gegaan. Deze gebouwen werden naar aanleiding van de aanslag in Amerika zwaar bewaakt. Via de ‘Avenue de Champs-Élysées vervolgden wij onze route richting de Arc de Triomphe. En een triomf tocht was het dat wave werd namelijk weer regelmatig ingezet, schitterend. Wederom reageerde het publiek heel spontaan.
Na de bewondering van de Arc gingen we richting de Eiffeltoren. Zoals beloofd werd hier een foto van de groep gemaakt met het T-shirt van Rob’s sportshop met als achtergrond uiteraard de Eiffeltoren.
Een enkeling waagde het de hoge trappen met de skates af te gaan. Hiervoor ontving hij veel applaus en waardering.

Rond een uur of een werden in een gezellig restaurant de laatste francs ingeleverd voor een heerlijke maaltijd. En helaas na het eten was het richting de bus waar we nog zwetend snel plaats moesten nemen voor het vertrek naar huis. Johny wilde snel de drukte van de stad verlaten om toch redelijk op tijd thuis te zijn. Dan maar in de bus omkleden.
Tijdens de rit naar huis lag iedereen moe en voldaan in zijn stoel oftewel slapend of met een half oog te kijken naar de film die gepresenteerd werd.
Rond 21:00 uur arriveerden wij bij Glanerbrook en iedereen vervolgde zijn eigen weg naar huis.


Resumerend.

Bovenstaande geeft een kleine indruk van onze Skate · A · Round Tour in Paris. Maar ik denk dat je het zelf moet meemaken om te ervaren hoe geweldig het is. We hadden een hele leuke, gezellig groep. Iedereen had naar mijn mening maar twee punten op de agenda staan namelijk skaten en er een leuk weekend van maken. En dat is het ook geworden. Een herinnering die mij in ieder geval altijd zal bij blijven. Ik denk dat dit overigens voor iedereen geldt.
Dat het zo’n leuk weekend was hebben we mede te danken aan de medewerkers van Skate · A · Round (de buschauffeur iets minder), Frieda en Peter van Glanerbrook en uiteraard de hele groep met een juiste instelling.

F. Drissen