Inline skaten in Parijs met Skate-A-Round, 11-13 augustus 2000

Auteur: Kristel van Heijst en anderen

Lees hieronder het versla van Kristel van Heijst uit Amstelveen Ik ga naar Parijs en ik neem mee: kleding, tandenborstel, paspoort en niet te vergeten mijn skates. Zo stond ik vrijdag 11 augustus om ongeveer 8.30u. op het Stadionplein in Amsterdam. Er was nog geen skater te bekennen, ik zag alleen maar Salou-groupies. Maar die skaters kwamen wel. Na Breda zat de bus helemaal vol met voor mij tot dan toe onbekende mensen. Maar daar zou snel verandering in komen. Tijdens de busreis (die veel te lang duurde, maar ja wat doe je eraan) werden onze tassen nog voller gestopt met allerlei skateboekjes en folders en werden we vermaakt met een video ove hoe geweldig skaten in Parijs wel niet is. Dit zouden we allemaal zelf gaan doen, of op zijn minst proberen. Nu wilde ik helemaal de bus uit. ’s Avonds om 20.30u. was het eindelijk zover dat we onze skates aan konden trekken. Voordat we aan de Friday Night konden beginnen gingen we eerst naar een plein om de remtest te doen. Stond je niet voor een bepaalde streep stil, dan was de Friday Night tocht te gevaarlijk. Gelukkig liet mijn remblokje mij niet in de steek, dus stond ik om 22.00u. aan de start van de tocht. Erik en Martijn (onze reisleiders) hadden van te voren de route al gegeven. Eerst vond ik het jammer dat we niet echt door het mooiste gedeelte van Parijs zouden gaan, maar dat bleek niets uit te maken. Ik was zo druk bezig met skaten en met het letten op de weg en al die mensen om me heen dat ik geen tijd had om ook nog eens op de omgeving te letten. Toch voelde ik wel degelijk dat ik in Parijs was en niet (zoals gewoonlijk op vrijdagavond) in Amsterdam. Die kick die je voelt als je met volle snelheid een downhill ingaat is onbeschrijfelijk. Ik was toch wel blij dat ik een helm ophad want op deze momenten kende ik geen gevaar, ik was zuiniger op mijn remblokje dan op mijn lichaam. Ik ging zo hard dat ik gewoon stond te trillen op mijn benen terwijl ik allerlei mensen voorbij ging. Nog groter werd de kick toen we beneden waren en ik zag dat er nog maar vier rijen met mensen voor me stonden. Ik stond opeens tussen de die-hards van Parijs die helemaal onbeschermd die afdalingen ingingen. Als je wilt afdalen moet je natuurlijk ook omhoog, maar dat was niet eens zo zwaar, go with the flow en je bent er zo. Alleen bij de allerlaatste klim naar het eindpunt kon ik dat niet meer zeggen. Toen zat ik er echt even doorheen. Zaterdag konden de skates na een “stevig” Frans ontbijt weer uit de tas. ‘s Ochtends gingen we naar het Trocadero tegenover de Eifeltoren waar we konden slalommen en stunten. Dat stunten van mij leek in het begin meer op stuntelen, maar op een gegeven moment kreeg ik aardig door hoe je achteruit van een trap afgaat alleen kon ik het nog niet zo goed in daden omzetten. ‘s Middags waren we vrij. Omdat ik mezelf ook wel een die-hard skater vind (ahum, ahum) besloot ik om mijn skates niet uit te trekken en samen met een paar anderen ben ik naar het hotel teruggeskated. Dat viel nog niet zo mee want in Parijs moet je op het trottoir skaten en daar liepen nogal veel mensen op een warme zaterdagmiddag. Om af te koelen ben ik daarom ook maar even op mijn rug in de Louvrevijver gaan liggen. Mijn rugzak ging die dag van zwaar naar licht naar zwaar en weer naar licht (ik moest steeds nieuwe flessen met water vullen). ‘s Avonds gingen we eerst met zijn allen eten bij een Mexicaans restaurant en daarna vertrokken we voor onze Saturdaylighttour langs de verlichte monumenten van Parijs. Dit werd een hele mooie en gezellige tocht. Hoogtepunt hierbij was de race over de Champs-Elysees terwijl het zwart zag van de mensen. Flink aanzettend en als een viswijf krijsend dat ik eraan kwam zo snel mogelijk naar beneden. (Ja Erik, daar had ik je toch bijna ingehaald) Ook de verlichte Eifeltoren was erg mooi en toen ik bij de Notre Dame de stuntskaters aan het werk zag besefte ik dat het nog wel een tijdje duurt voordat ik mezelf een die-hard skater mag noemen. Rond een uurtje of half één ‘s nachts was ook deze tocht ten einde. Ik had die dag ongeveer twaalf uur op skates gestaan, maar moe? Echt niet , je gaat niet naar Parijs om te slapen en bovendien waren de tochten zo cool dat de adrenaline door mijn lijf bleef stromen, ik had zo nog een tocht kunnen rijden. De zondag werd voor de meesten, buiten het gesleep met koffers en tassen, een rustig dagje, maar er waren ook van die gekken in onze groep die nog even op de valreep moesten vechten om de stoerste lichtgevende wielen van Parijs te bemachtigen. Ik moet toegeven, ze zien er inderdaad flitsend uit. Ikzelf ging naar de Seine. De weg langs de Seine was autovrij en open voor skaters. Het asfalt was niet overal even top (de rest van Parijs heeft fantastisch asfalt, ook de trottoirs) en op zo’n rotstuk voelde ik toch wel dat mijn enkels langzaam overbelast raakten. Toch heb ik mijn skates niet uitgetrokken voordat we echt de bus in moesten. Ik wilde echt zo lang mogelijk van dit weekend genieten. Ik heb nu alweer heimwee en ik en een aantal mensen van onze groep hebben al weer plannen om volgend jaar terug te gaan. Tot die tijd zal ik het met de Friday Night Skate van Amsterdam moeten doen, maar die is ook erg leuk, zeker na dit weekend Parijs. Ik heb er zoveel mensen leren kennen dat ik de Friday Night niet meer vaak alleen zal moeten rijden. Lees hieronder het verslav van Rob v/d Hulst Mijn naam is Rob v/d Hulst uit Amsterdam, ik help al geruime tijd mee als blocker bij de FNS in Amstrdam. Ik was zelf nog nooit in Parijs geweest,maar hoorde wel allerlei wilde verhalen hoe leuk het in Parijs was,en dus wilde ik het zelf ook eens meemaken. Nadat ik bij Lex van SKATE. A. ROUND had geboekt,wachtte ik met spanning op de dag dat we zouden gaan. Eindelijk was de dag aangebroken ,gespannen maar vol energie toog ik naar het stadionplein waar we moesten verzamelen. Daar aangekomen wachtte onze reisbegeleiders ons op, Martijn en Erik. Erik is de medeorganisator van de Friday Night Skate Tour in Amsterdam,en dus klikte het meteen tussen ons. Om 9.00 uur kwam de bus eraan ,de chauffeur heette Ernst een rustige en aardige bekwame chauffeur,de bus was een dubbeldekker en er gingen totaal 76 personen mee. Eerst naar Barendrecht, toen Breda. Op naar Parijs de stemming zat er goed in,aankomst 18.00 uur, ik sliep in Hotel de France samen met ene Peter het klikte meteen het hotel lag op loopafstand van La Bastille een eenvoudig maar goed en schoon hotel,eerst samen wat eten daarna gingen we met de hele groep skatend naar de start ,maar eerst de rem test laten zien hoe goed je kon remmen Martijn en Erik waren streng maar rechtvaardig iedereen kreeg een goed advies ,want de route was zeer zwaar 27 km omhoog en steile afdalingen,bij de start aangekomen was het rustig ,maar in no time kwamen er duizende skaters overal vandaan,de start was aangebroken moteragenten reden voorop,ook tientallen op de skate’s,ik had me voorgenomen om in de voorste linies mee te rijden als ik het kon ,nou dat ging een behoorlijk stuk goed,daarna deed ik het rusiger aan om geen risico’s te nemen ,want ze vlogen links en rechts duwend en trekkend om maar langs je te komen,wat ging het hard eerst omhoog dan steil naar beneden bij het remmen kwam de rook uit mijn remblokkje echt waar je rook verbrand rubber kicken hoor ,gelukkig waren er enkele stops het was warm wel 25 graden lucht happen en veel drinken op naar de finish,hier aangekomen dronken we nog wat op een terras en praatte nog wat na,moe maar voldaan gingen we terug naar het hotel lekker douchen en slapen,inmiddels was het 2.00 uur. zaterdag vroeg op en ontbijten met de bus naar Trocadero tegenover de eiffeltoren ,daar kon je les krijgen van Martijn en Erik remmen, slalommen, van trappen af en wat al niet meer het was warm wel 30 graden,zelf ging ik al skatend Parijs verkennen , om 18.00 uur gingen we eten bij de mexicaan lekker en gezellig om 20..30 uur ging de Saturday Light Tour van start 20 km met Martijn of 25 km met Erik,ik ging met Erik mee ,hij vroeg of ik wou swiepen nou dat vond ik wel fijn om te doen,we hebben wel 30 km gereden en alle bezienswaardigheden gezien ook de Eiffeltoren verlicht Erik liet hem zelfs als een verlichte knipperende kerstboom branden,heel gaaf hoor te gek na afloop van de tocht bedankte de groep en Erik mij voor het swiepen ,maar ik wil Erik en de groep bedanken voor de fijne avond die ik heb gehad,Erik heeft ons veel verteld en laten zien,nogmaals bedankt Erik.We gingen douchen en naar bed het was weer 2.00 uur geworden Zondag uitchekken daarna met de bus naar de Seine waar 8 km auto vrij asfalt op ons wachtte langs het water onder bruggen en door tunnels heen ook waar Prinses Diana helaas het ongeluk kreeg mochten we doorheen skaten. om 15.00 uur weer op naar Nederland in de bus kon je nog een kleinigheidje winnen zo als caps ,drinkbidons,en topjes van een bekend skate merk,uitgeloot door Martijn en Erik en de hulp van Ernst,de stemming in de bus was zeer fijn we leerde elkaar beter kennen en hadden goede gesprekken met elkaar nadat iedereen in Breda en Barendrecht was afgezet op naar Amsterdam aankomst .24.00 uur nadat iedereen van elkaar afscheid had genomen ging ieder zijn eigen weg naar huis,moe maar voldaan van een fijn maar vooral warm skate weekend in Parijs hierbij wil ik de hele groep van de bus ,mijn kamergenoot Peter,Ernst de chauffeur maar vooral Martijn en Erik van SkateARound bedanken voor het fijne weekend sorry dat het verslag zo lang was ,ik wou nog veel meer vertellen zo enthousiast was ik er komt zeker een vervolg hier van misschien zien we elkaar nog weleens bij de FRIDY NIGHT SKATE in Amsterdam Email adres [email protected]