Inline Skaten in Parijs met Skate-A-Round, 19-21 mei 2000

Auteur: Dennis Splinter (Julianadorp)

Op vrijdagochtend om kwart over vijf ging de wekker. Ik stond meteen naast mijn bed want vandaag begon het Parijse avontuur. Ruim op tijd was ik op het Stadionplein en om half negen kwam de bus met een hele vriendelijke chauffeur. De reisleiders Erik en Dorien kwamen met een taxi aan, bij het uitstappen liet Erik zijn skatetas in de taxi liggen. Gelukkig konden ze de taxichauffeur bereiken en was de tas om negen uur netjes terug. We reden weg richting Utrecht en Lienden om de rest van het gezelshap op te halen. Toen iedereen in de bus zat kregen we meer info hoe het weekend zou verlopen en werden er video's gedraaid over de vrijdagavond in Parijs. Het zag er goed uit en iedereen had er veel zin in. We hadden onderweg veel regen, maar iedereen bleef positief en geloofde in een droge avond. Na aankomst gingen we even eten, we moesten tenslotte goed in vorm zijn voor de avond. De Franse versie van het broodje shoarma is erg lekker. Daarna wilde Erik onze remtechniek zien. We kwamen allemaal goed door de test. Helaas begon het ook nu weer te spetteren. We zijn toch naar de Place d'Italie gegaan, hopend dat het bij spetters zou blijven. En jawel, het werd droog! We waren helemaal blij, nu kon er geskate worden! Helaas had de Parijse politie andere plannen. Vanwege het weer was de opkomst zo slecht dat ze voor zo'n kleine groep (ik denk tegen de duizend man) de straten niet af wilden zetten. Dorien kwam het slechte nieuws brengen en de stemming daalde tot diep onder nul... Er was een groepje Parijzenaars dat zonder toestemming de tocht wilde rijden, maar die werden door de politie tegengehouden. Erik stelde voor om met ons groepje dan gewoon lekker zelf een rondje door Parijs te rijden. We moesten dan wel op de stoep blijven omdat de straat zonder politie-begeleiding levensgevaarlijk is. We hebben twee uurtjes relaxed door de stad geskate. We wilden al terug gaan naar ons hotel toen we een stel motoragenten met sirene en zwaailicht zagen naderen. Achteraf hoorden we dat er een groepje toch was gaan rijden en dat de politie toen voor de veiligheid van iedereen drie motorrijders heeft meegestuurd. Maar op dat moment zagen we maar één ding: SKATERS! OP DE WEG! Er waren maar een paar woorden nodig. Wat doen we? Rijden we mee? We rijden mee! Kom op! Gaan! De motoren trokken op, de skaters begonnen te joelen en we deden dat waar we voor waren gekomen. Het ging hard, heel hard. De groep bestond voornamelijk uit heel ervaren mensen die precies wisten waar de moeilijke stukken waren en waar je kon doorrijden. Onze groep kwam heel aardig mee, al kostte het wel heel veel energie. Eenmaal terug op het startpunt was iedereen bekaf, maar heel blij het meegemaakt te hebben. Terug in het hotel lekker douchen en slapen. De volgende dag bij Trocadero keken we vol bewondering naar alle kunstjes die je op een trap kan doen, erop, eraf en zelfs achterstevoren naar beneden. De middag was vrij, ik ben gaan winkelen en Dorien en Erik gingen een tocht uitzetten voor die avond. We hadden de keus: een korte vlakke tocht met Dorien of een lange tocht met wat up- en downhill met Erik. Ik ben met Erik meegegaan en het was een prachttocht.Met een klein groepje van ongeveer twintig man (m\v) langs alle bezienswaardigheden. Het mooiste was het stukje over de Champs-Elyseés. Zigzaggend tussen de mensen door downhillen. Na afloop zijn we nog wat gaan drinken en feesten, het was een heel geslaagde avond. Zondag viel helaas letterlijk in het water, het goot van de regen zodat we niet langs de Seine konden rijden. We besloten unaniem om dan maar vroeg naar huis te gaan. Zo zag ons weekend Parijs er uit en ik weet al dat het voor mij niet bij deze ene keer zal blijven.