Snowblade look & feel, 5 december 2005

Auteur: Sander van Leeuwen

Voor mensen die nog nooit op echte sneeuw hebben gestaan, en tóch een keer dat 'gevoel' willen beleven, is Snowplanet in Spaarnwoude een uitkomst. Zoals voor mij dus. Je kan wel wat oefenen op zo'n rollenbaan bij de Jaap Eden hal; of hopen, dat er ooit eens voldoende sneeuw op éen van de heuvels van de Veluwe ligt. Maar dat schiet natuurlijk niet op.. Kortom, gewapend met snowblades van Lex (lekker korte en wendbare skies !), een zak dropjes, en een beetje lef zijn we op StKlaasavond naar Spaarnwoude gereden. Het was er heerlijk rustig, de piste was niet volgeladen met andere skiers, of wat daarvoor door moest gaan; éen kneus was voldoende.. . "Wij", dat bleken alleen Lex en ik; er was niet al te veel ruchtbaarheid aan gegeven. Nou, geen probleem, want daardoor kreeg ik alle aandacht. Die kon ik, aangezien ik pas voor de 3e keer in de hollandse sneeuw stond (waarbij de eerdere keren alweer vorig jaar waren) best wel gebruiken.. -De eerste 2 afdalingen eindigden zo ongeveer binnen 10 meter al in een al dan niet sierlijk ter aarde storten : veel te veel snelheid, foute houding, lichte paniek, en dan niet meer weten, wat ik moest doen.. Maar even zo vrolijk weer opgestaan, om toch, iets voorzichtiger, naar beneden te glijden. Met een beetje ervaring vanuit de bewegingen van het inline skaten kwam ik een heel eind.. Weer boven probeerde ik zo nauwgezet mogelijk de aanwijzingen van Lex op te volgen. "Niet te snel, plóegen !!", schalde het dan weer door de hal. En vooral : gewoon doorgaan, durven, net een klein tikje onbezonnenheid tonen, en, nadoen, wat Lex deed. Perfect, als je zo'n instructeur erbij hebt ! Langzamerhand kreeg ik de slag weer een beetje te pakken. Wat naturlijk nìet betekende, dat ik nu totaal zonder sneeuwduiken naar beneden schoof. In ieder geval had dat talrijke hilarische momenten tot gevolg. Die filmpjes mocht ik dan, eenmaal beneden aangeland, op Lex' fototoestel 'bewonderen'.. Maar wat een heerlijke ervaring ! Jammergenoeg moesten we er na ruim anderhalf uur mee stoppen. De tijd was omgevlogen; helemaal gegrepen, had ik nóg wel een uur willen doorgaan ! Ik had er van genoten, en tintelde overal; of zou dat zijn geweest door de sneeuw, die bij mijn laatste snoekduik in alle gaten en kieren was gekropen (het wordt tijd, om goede skikleding te kopen, denk ik) ?? - Overigens, toen we de poortjes doorliepen, bleek, dat we er 12 minuten bijgesmokkeld hadden.. De 'portier' was onverbiddelijk. We moesten bìjbetalen. Maar dat kon, wat mij betreft, de pret niet drukken ! Oftewel : zeker voor herhaling vatbaar. En dan in de èchte sneeuw, met èchte afdalingen !!