Snowbladen met Skate-A-Round, maart 2003

Auteur: Tom Verlinden uit Antwerpen

Filmpje Marion Filmpje pirouettes Filmpje Ruit Filmpje Powerslide Laat ik mijn reisverslag maar beginnen door Lex ("Sexy Lexy"), Hajo ("i.o.i.o.") en de hele Skate-A-Round crew te bedanken voor- en te feliciteren met- alweer een geslaagde vakantieformule! De eerste Snowblade adventure was naar mijn mening een grandioos succes. De pret begon - zoals gewoonlijk - al in de bus: kennismaking met de andere groepsleden en een leuke inline skate video (een bladevideo hadden we nog niet). Tot mijn verbazing was de groep vrij klein, maar dat kon de pret niet drukken. Integendeel. De buschauffeurs van Vitours brachten ons zonder verdere noemenswaardigheden naar onze plaats van bestemming, waar we verwelkomd werden door de reisleiding en prachtig weer. Dat laatste hield trouwens voor de hele duur van de reis aan. Gelijk werden we geconfronteerd met wat naar mijn mening een minpuntje van de reis was: pension Regina bleek vrij ver van het centrum te liggen. Voor de rest viel er niet over te klagen: het had mooie tweepersoonskamers met terras (bij sommigen), douche, toilet en tv, en er was ook een handig hok voor onze Snowblades. Na het welkomstwoord en de obligate administratieve rompslomp trokken we meteen naar "Manni Sport" om onze skischoenen en Snowblades te gaan afhalen. Die dingen zagen er echt wel cool en veelbelovend uit! Na de lange busrit besloten we het de eerste dag rustig aan te doen en al skatend het dorp te verkennen. Mayrhofen beschikt over mooi asfalt en leuke obstakels die het voor inline skaters onweerstaanbaar maken. We waren nu ook gelijk klaar voor het zwaardere werk: de barre(n)tocht. Deze veelzeggende benaming dekt een tocht langs de populairste kroegen van het dorp, waar we van de sympathieke Snowtrex reisleiding een gratis drankje kregen aangeboden. Voor de geïnteresseerden een opsomming van de bezochte etablissementen: de "Movie Bar", de "SpeakEasy bar" en tot slot de eivolle "Schlüssel Alm" discotheek. De "Ice Bar", the place to be in Mayrhofen, hebben we die avond niet aangedaan. Gelukkig hebben we dat euvel in de daaropvolgende dagen ruimschoots kunnen goedmaken... Soite, anyway, jullie zitten natuurlijk te branden van nieuwsgierigheid naar hoe het snowbladen nu eigenlijk was. So let's cut the crap and get to the point! Na een rit in de Skibus en de Penkenbahn kwamen we bovenop de lokale berg en in de sneeuw terecht. Hier ontpopte Hajo zich tot een geduldige, enthousiaste en inspirerende Snowblade leraar. De man is trouwens een wunderkind op alles waarmee je een berg, het water of het asfalt af kan scheuren. Nog even opwarmen, voor de eerste keer de Snowblades aan en onmiddellijk de eerste heuvel af..... Hé, dat lukt best. Dan maar een steilere helling af. Ook geen probleem. Op het einde van de eerste dag konden we al gezwind de rode pistes (middelmatige moeilijkheidsgraad) af bladen. Iedereen laaiend enthousiast natuurlijk. Dag twee verliep zo mogelijk nog beter: we leerden pirrouetes draaien en carven, tackleden een stuk zwarte piste (zwaarste) en op het eind van de dag zaten een aantal mensen zelfs al in de halfpipe! Die snowbladetjes zijn echt ongelofelijk. Dag drie: naar de gletsjer toe. Na een half uurtje in de "Green line" bus en de gondel kwamen we in het gletsjergebied aan. Onderaan nog even opwarmen en racen en dan naar de gletsjer zelf: 3250m, geweldig goede sneeuw, rooie pistes alom. En wat een uitzicht, zeg!! De volgende dagen verliepen een beetje in dezelfde trant: 's morgens en 's middags lekker sk... Snowbladen (that was close), 's avonds de après blade en het avondmaal en voor de vrijwilligers nog een extra stapje de wereld in. Trust me, life doesn't get much better than that!