Inline skaten in Parijs met Skate-A-Round, 31 mei 2002

Auteur: Maureen Grotenboer, Groningen

Go with the flow! Een Parijs skate avontuur van de inline zondag club Het begint al goed …In Assen stormt Hans hijgend en puffend de trein binnen. Hij heeft zich verslapen, maar het toch nog net gered. Het wordt gelukkig beter … We krijgen te horen dat trein niet verder dan Meppel zal gaan en we zullen verder met bussen vervoerd worden. 'Bussen' is een groot woord. Het enige zielige busje voor het NS-station weet met moeite 50 pasagiers te herbergen. De overige driehonderd pasagiers moeten maar zien hoe ze in Zwolle komen. Gelaten moeten we nog drie kwartier wachten op de volgende bus. Met asociaal gedrag, dringen en duwen weten we een plek in de bus te veroveren. Utrecht 9.00 uur kunnen we wel op onze buik schrijven. Inmiddels wordt er over en weer gebeld met de leiding van Skate-A-Round en het voorstel is om naar Breda te af te reizen. Zo gezegd zo gedaan. Daar aangekomen is de bus in geen velden of wegen te bekennen. Ze zullen toch niet zonder ons … Lang leve de mobiele telefonie. Het blijkt dat ze ergens in de file staan. Eindelijk rond het middaguur zitten we goed en wel in de bus en kan het Parijse avontuur beginnen. Maar ook de rest van de reis verloopt niet geheel vlekkeloos, want rond Gent is men met wegwerkzaamheden bezig en staan we tijden in de file. Gelukkig maar dat we ons niet hoeven te vervelen, want we worden behoorlijk beziggehouden met coole skate- en speelfilms. En anders weet Lex ons wel te vermaken met korte EHBO demonstraties of reclame jingles voor Skate-A-Round. Friday Night Fever Enkele uren later dan normaal het geval is, komen we in Parijs aan en worden we verdeeld over de diverse hotelletjes. Veel tijd om bij te komen van de reis hebben we niet en ook ons avondeten schiet erbij in. We moeten teren op het Happy Meal van vanmiddag en de nog overgebleven broodjes. Dan is het snel omkleden en nog even wat remtechnieken oefenen en off we go naar Place de Bercy waar de start van de Friday Night Fever is. Daar ziet het al zwart van de mensen. Er wordt van alles uitgedeeld van kaartjes voor evenementen en tegoedbonnen voor gratis t-shirts tot muffins en blikjes Lipton Ice Tea. Als blijkt dat de muffins en Lipton Ice Tea gratis zijn, slaan we dat als echte Nederlanders natuurlijk niet af. Ondertussen begint de adrenaline al flink te stromen en komen we in een soort roes. Zal het allemaal goed gaan? Geen valpartijen? Lukt het remmen wel en kunnen we een beetje bij elkaar blijven? Allemaal vragen die door ons hoofd spoken. Langzaam maar zeker komt er beweging in de massa en schuifelen we in een bepaalde richting. En dan zijn we eindelijk aan het skaten. Het gaat geweldig. Nu eens hard, en dan staan we weer stil. Voortdurend omringd door politie op de skates en de blockers in de gele hesjes die ons toeschreeuwen om vooral à droite te blijven. We verliezen elkaar niet uit oog en slagen erin bij elkaar te blijven; Hans voorop en Ronald als een sweaper er achter aan. Steeds harder gaan we, bang dat we te veel achterin komen en opgejaagd worden door de sweapers. Harder en harder gaat het, maar te veel voorin is ook niet bepaald de bedoeling, dus laten we ons weer wat afzakken tot we weer lekker relaxed in de veilige middenmoot zitten. We skaten in een roes en als Ronald niet zo af en toe niet dingen als: 'links de Notre Dame, daar de Tour Montparnasse en kijk Centre Pompidou', schreeuwt, hadden we waarschijnlijk helemaal niets gezien. Voor we het weten komt er een eind aan deze fever. We hebben het overleefd. Wat een geweldige ervaring! Maar de nacht is nog jong, dus nemen we een kijkje bij de rollerdisco. Via internet heeft Hans kaarten besteld en deze liggen klaar bij de kassa. Achteraf gezien zijn die kaartjes helemaal niet nodig, want je kunt er zo in en uit lopen, zonder enige controle. Gelukkig maar dat we er niet de volle prijs van 20 Euro voor betaald hebben. Uiteraard is het er druk, maar het valt een beetje tegen. Aangezien de meeste mensen het disco dansen op skates niet beheersen, is het voornamelijk stilstaan en het bovenlichaam wat bewegen op de muziek, waarbij het op de been blijven de meeste inspanning vergt. Maar er is er meer. Een optreden van een rapper, vergezeld van skaters die het dansen wel onder de knie hebben. En verder kunnen we jonge waaghalzen bewonderen, die allerlei ingewikkelde sprongen maken en daarna landen in een zwembad. Zo langzamerhand begint het vroege opstaan (5.30 uur), de lange reis en het skate avontuur zijn tol te eisen en is het de hoogste tijd om ons bed op te zoeken. Morgen is er weer een dag. Saturday Light Skate Tour Na een ontbijtje, bestaande uit een stokbroodje en een croissant met jam, brengen we een bezoek aan Ilios, één van de vele skate shops van Parijs. Het aantal gadgets valt wat tegen, maar gelukkig hebben ze wel dozenvol light wheels. We slaan meteen een flinke voorraad in, want die dingen slijten nogal snel. Dan skaten we weer terug naar het hotel. De trottoirs van Parijs zijn lekker breed en mooi geasfalteerd. Dat gaat dus als een speer. We pikken onderweg nog een terrasje, maar zoiets moet je hier niet te vaak doen. Een glaasje Perrier kost al gauw zo'n 4 Euro. 's Middags staat er een skate clinic T-stop en slalommen op het programma. Met de bus toeren we wat door Parijs met als uiteindelijke bestemming het Trocadéro, tegenover de Eiffeltoren. Helaas is dit vanwege een fietsfestival afgesloten en moeten we uitwijken naar Palais de Tokyo, waar we ook goed kunnen oefenen. Oefening baart kunst is weer eens het motto. Want hoewel we er nog lang niet zijn, gaat het toch wel beter naarmate je het vaker doet. De rest van de middag brengen we - hoe kan het ook anders - skatend door. Lekker een beetje toeren door Parijs over het prachtige asfalt. Je wordt er een stuk behendiger door, wanneer je op volle terrassen tussen de tafeltjes en obers door moet laveren. En de stoepranden vormen nauwelijks een belemmering meer. Stoepje op en stoepje af. Op het laatst kunnen we geen stoeprandje meer zien. We rijden langs de Seine, waar enkelen nog snel wat souvenirs kopen bij één van de stalletjes. Terug in het hotel, nemen we een snelle douche om ons alweer op te maken voor het avondprogramma. Eerst lekker Mexicaans eten bij El Chihuahua. De wandeling erheen is zo ongeveer de enige keer dit weekend dat we niet op skates staan. Na het eten wordt de groep in tweeën gesplitst, waarbij de ene groep local Benoit als gids toegewezen krijgt en de andere door Lex vergezeld wordt. Uitbuiken is er niet bij en met volle magen gaan we op pad. Langs de Sorbonne, de Notre Dame, Centre Pompidou, de Tour Montparnasse, het Louvre etc. etc. met als hoogtepunt toch wel de prachtig verlichte Tour Eiffel. We staan nu ongeveer zo'n 12 uur op de skates en onze gidsen houden het voor gezien. We hebben de keus hun te vergezellen in de metro of door te gaan. Maar echte die hards als we zijn, gaan we door. Nu geleid door gids Ronald. Terug bij El Chihuahua nemen we nog een afzakkertje, waarna we moe maar voldaan naar ons hotel terugkeren. We nemen ook afscheid van Hans. Hij zal de volgende dag in alle vroegte de Thalys naar Nederland terugnemen. Duty calls. Sunday Skate La Seine De laatste dag is alweer aangebroken. In de zomermaanden is de weg langs de Seine 's zondags voor auto's afgezet. De weg is dan het territorium van wandelaars, joggers, fietsers en … skaters. Het wemelt er dan ook van. En wat gaat het lekker hard. Een downhill de tunnel in. Het is nu flink door skaten en dat is toch ook wel weer fijn ter afwisseling met het normale city skating. We raken een gedeelte van de groep kwijt, maar gelukkig vinden we elkaar weer ergens op een terras. Helaas, aan alle pret komt een eind. Het wordt tijd om naar het hotel terug te keren. Voor de allerlaatste keer mogen we genieten van het asfalt van Parijs en al zwierend en slalommend aanvaarden we de terugtocht. Kees raakt overmoedig. Hij gaat steeds harder, maakt de bochten nog scherper en gaat steeds schuiner totdat … Gelukkig maar dat het er bij ons zo ingehamerd is om altijd met volle uitrusting (helm, knie-, pols- en elleboogbeschermers) te skaten. De terugreis verloopt dit keer zonder moeilijkheden. We nemen afscheid van elkaar. Er worden e-mail adressen uitgewisseld, skate afspraken gemaakt en er wordt afgesproken om eens bij elkaar een inline hockeywedstrijd te spelen. Het onheilspellende 'het begint al goed …' aan het begin van dit verhaal is gelukkig fantastisch geëindigd. Het is een geweldig avontuur en stiekem maken we plannen voor een volgend skate avontuur. Wordt het New York, Barcelona, Londen, Berlijn of kite-skaten op het strand van IJmuiden? Wie zal het zeggen. Maar dat het niet bij dit ene Parijse avontuur blijft, is wel duidelijk. Go with the flow!