Inline skaten in Berlijn, Ultimate Berlin Experience met Skate-A-Round in 2004
Auteur: Bianca Meijne, Flying Nurse

Berlijn – Hemelvaart 2004

Op de Dinsdag voor hemelvaart stond Lex opeens op mijn voicemail. Of ik misschien zin had om het komende weekend als flying nurse mee te gaan met de UBE naar Berlijn. Daar hoefde ik niet zolang over na te denken. Natuurlijk had ik daar zin in, snel vrij regelen en Berlijn: Here I come!!! Dus toen stond ik donderdagochtend om 8 uur met skates, een ehbo-kit en wat schone kleren bij station Duivendrecht om daar in de bus te gaan stappen. Daar aangekomen mocht ik bijna gelijk aan het werk, Tjerk was de dag ervoor door zijn rug gegaan, en reisleider Bob had noodgedwongen een nachtje op de wc doorgebracht. Beide mannen vonden Berlijn veel te leuk om voorbij te laten gaan, dus ze zijn toch maar in de bus gestapt.

In het begin van de avond arriveerden we bij het hotel ergens in Oost-Berlijn. Eerst met een groep even wat eten, en daarna eindelijk de skates onder!! We deden een tochtje sightseeing in Oost-Berlijn onder de bezielende leiding van Lutz. Deze man is ook de organisator van de protest-skate-tour waar we later in het weekend aan mee zouden gaan doen. Na het eind van de tocht rond een uur of 12 waren Tim, Huub, Anneke M. en ik nog lang niet moe. Dus deden we nog even een stukje Berlijn by night. Toen is gebleken dat je in Duitsland niet op de straat mag skaten (de politie kwam het ons persoonlijk vertellen: Geh auf dem Gehweg!!) en heb ik doodsangsten uitgestaan toen Tim en Huub tegen gebouwen op begonnen te skaten, en Anneke nog mee ging doen ook. Pleisters zijn er gelukkig niet aan te pas gekomen.

Vrijdag overdag was er tijd om Berlijn te verkennen, uiteraard gingen we op de skates, je moet tenslotte een beetje inrijden voor de tocht van ‘s avonds… Beetje geslalomd, geprobeerd om trappen te bedwingen (ik moet nog ff oefenen) en tussendoor natuurlijk ook nog geprobeerd om wat van de cultuur mee te krijgen, we hebben veel gebouwen van buiten gezien. Om 19 uur weer terug bij het hotel voor de skatetocht. Zoals gezegd was dit een soort demonstratie voor meer rechten van skaters. De tocht was zo’n 30 kilometer lang en het tempo lag geloof ik rond de 13 kilometer per uur… Da’s niet zo snel, maar het geeft wel alle gelegenheid om goed naar de omgeving te kijken en de skatende Duitsers te helpen met het dragen van het spandoek (het is tenslotte een demonstratie). Na de tocht was ik weer uitgerust en had ik nurse-technisch nog steeds niet meer te doen gehad dan het uitdelen van een paar blarenpleisters.

Zaterdag was de grote dag. Honderd kilometer skaten op het beste en langste skatepad ter wereld. Dat pad ligt ongeveer een uur rijden van Berlijn, dus ‘s ochtends al vroeg in de bus. Eenmaal aangekomen kregen we eerst een clinic in speedskaten (konden we wel gebruiken met 100 km voor de boeg) er rond een uur of 12 begon het echte werk. Langs het pad met z’n allen gelunched en op een aantal strategische plekken stonden Tjerk en Gina (busdriver) met de bus om de skaters een hart onder de riem te steken of mee te nemen als het skaten niet meer ging. Dat was ideaa! Zelf ben ik tot 60 kilometer gekomen, toen vond ik het wel weer mooi geweest. Als ik ooit nog eens naar Berlijn ga, ga ik eerst trainen. Een groepje van ongeveer 10 mensen heeft de volledige 100 uitgeskate, en behalve een paar blaren, ging het daarna nog prima met ze. Petje af hoor!! ‘s Avonds rond een uur of acht eten, rond half tien naar Berlijn terug, en daarna lekker slapen!!

Helaas, helaas, de laatste dag van het weekend was het bepaald geen mooi weer, het heeft zo’n beetje de hele dag geregend. We hebben een beetje rondgehangen. Gevoetbald onder een brug (?), gespeeld in een speeltuin, over een hek geklommen en het filmpje gemaakt door Tjerk waarin Huub een heel snelle remtechniek demonstreert is zeer de moeite waard geworden. Die avond rond half 10 moesten we bij de bus zijn, het was weer afgelopen, we gingen naar huis. De volgende ochtend om vijf uur waren we weer bij Hengelo en rond half acht stond ik doodmoe maar supervoldaan weer op Duivendrecht. Op station WTC kwam ik de harde realiteit weer tegen: mijn fiets is stuk. Gelukkig is het mooi weer, en dus kan ik lekker op skates!!

Het weekend Berlijn was voor mij super. Gelukkig heb ik vrijwel niets te doen gehad, als nurse vind ik dat toch altijd het best. Ik heb weer leuke mensen leren kennen en kijk nu al uit naar de volgende skate-a-round reis.