Skate in wereldstad Londen  Skate & Skeeler  mei 2003


Om te beginnen vertrekt het vliegtuig met een kwartier vertraging, de baliemedewerker spreekt onverstaanbaar Engels met het accent van een acteur uit een Indiase Bollywood en voor geldtransacties moet men ‘’hogere algebra’’ beheersen in de trant van 1 staat gelijk aan 1,4738 maal 2,2037. En voordat ook nog maar één dubbeldekker op straat is te zien, wordt duidelijk dat zelfs de trein naar Victoria Station aan de verkeerde kant op de rails staat…

Dat allemaal betekent voor vertrek al drie kwartier de tijd om op Schiphol Plaza de wielen warm te rijden. Uitgekeken op de vertrekhal en genoeg treinreizigers uit hun ochtendritueel opgeschrikt, volgt de douane. De skates worden gescand en uitgebreid gecheckt alsof het de laatste technologische snufjes van een moordwapen betreft. Eenmaal in taxfree van Schiphol rest nog een uur om op pier C en D van gegin tot eind langs alle gates te skaten. Drie keer zelfs. Hier geen plichtsgetrouwe beveiligingsagente te rennen, maar vriendelijk knikkend grondpersoneel dat in blauwe pakjes golfkarretjes bestuurt.
Pas na het met skates aan op een stoel ploffen, haast een stewardess zich in bekakt Engels te zeggen dat de skates uit moeten, op deze vlucht is glimlachen kennelijk niet inbegrepen in de prijs. Mar eerder nog dat de voeten op de Engelse bodem van London Gatwick worden gezetten zijn de skates alweer aan. Op de plaatse waar de bagage van de lopende band rolt, wordt de Nederlander door de luidsprekers nog persoonlijk toegesproken met ‘rollerblading not allowed’, maar deze heeft al zijn rugzak te pakken en skate snel naar de trein. Wanneer hij op skates in de Underground naar King’s Cross wil stappen, wordt deze wel door een reflecterende klaar-over zeer beslist in de kraag gegrepen….

Engelse wetmatigheden
Eenmaal weer boven de grond betekent dat meteen confrontatie met één van de Engelse wetmatigheden: motregen. De hemel is grijs en de wolken zijn zo diep gezakt dat deze de spits van de Big Ben raakt. De donderdag betekent daarom een dagje ‘sightseeing’ doen. Met een Day Travel Card voor drie zones kan men alle bezienswaardigheden in het centrum met metro of bus bezoeken. De lijnen van de Londen Underground zijn eenvoudig te bereizen als eenmaal duidelijk is wat ze met ‘mind the gap’ bedoelen en men niet meer tussen de rails valt.
Bij station South Kensington toegang tot het wereldberoemde Natural History Museum met skeletten van dinosaurussen. Een andere must op een miezerige dag is Tate Modern over de brug bij station Blackfairs , een museum met een overdaad aan Britse moderne kunst. Voor een mooi uitzicht over de stad: een rit in de London Eye, het hoogste reuzenrad ter wereld, schuin tegenover de House of Parliament en de Big Ben. In de namiddag bezichtigen van de befaamde London Bridge over de Thames en ter afsluiting voor een ‘afternoon tea’ op bezoek bij Queen Elisabeth in Buckingham Palace. Alle bovengenoemde sites zijn ook goed op skates te bezoeken, hoewel de suppoost het jammer genoeg niet toestaat om over de marmeren vloeren in het museum te skaten. Ook de koningin zegt dat ze liever geen skaters ziet over de paden van de Buckingham Palace Garens skate. Om te skaten zijn trouwens veel betere parken met de uitnodigende tekst ‘no skating’. Als er één skater over de dam is, kan men met gerust hart de rest ook volgen. De tocht begint bij de Westminster brug en gaat door St. James’s Park en Green Park naar Hyde Park, zonder een al te grote kans op een ongeluk door nog steeds de fout eerst naar links te kijken voor het oversteken…

Friday Night Skate
Het is vrijdagavond half acht als de deelnemers op een kingsize vluchtheuvel tussen Green Park en Hyde Park onder de Wellington Arch staan te popelen om de Friday Night Skate (FNS) mee te maken. Om in de sfeer te komen, is het swingen op de britpop uit de 1000 watt speakers van de fietsende DJ. Voor begeleiding van de skaters komt een tiental marshals (blockers in goed Nederlands) in actie. Met één leader en één sweeper wordt opnieuw benadrukt dat schoonheid vaak in eenvoud is te vinden. Een paar skatende Bobby’s willen natuurlijk wel helpen voor een traditioneel Engelse sfeer, maar die moeten er maar bij gefantaseerd worden. De organisatie van de FNS op vrijdag heeft de route in drie kleuren ingedeeld, om te beginnen gaat het over de grote lanen richting het zuiden van Londen. Dit wordt de groene route genoemd, omdat elke skater met een beetje conditie dit stuk bij kan houden. De avond valt in deze tijdszone een uur eerder, dus al snel na de start gaat de verlichting aan. Na een uur een korte pauze bij de skatepark. Het tempo gaat daarna omhoog en dat betekent het rode deel van de route, de bezemboy heeft frequent contact met de leider, spoort de achterhoede aan ene raadt sommigen aan de metro te pakken, het laatste halve uur gaat het over naar zwart en is het op topsnelheid beuken door het Londense verkeer terug naar het startpunt.

Hyde Park
Vóór vertrek naar huis op zondag absoluut eerste naar Hyde Park om even de sfeer te proeven van duizenden skaters die in de zon socializen. De Serpentine Road is voor verkeer gesloten en biedt een mooi stuk asfalt dat als een slang langs het water en door het groen slingert. Achteraan op deze weg met de locals slalommen, terwijl op de achtergrond soul muziek klinkt als ondersteuning van de dansende rollerskaters. Naast het Kensington Palace op de Broad Walk een tweede hotspot om te slalommen en schuin achter het Albert Memorial jongens die een fanatieke partij hockey spelen. Op een dag en plaats als deze ziet ook wereldstad Londen er vredelievend uit. Zeg maar gezellig op z’n Engels…